Juliusz Słowacki – Rozłączenie interpretacja
Analiza artystyczna wiersza Juliusza Słowackiego „Rozłączenie”.
Wiersz powstał w czasie pobytu Słowackiego w Szwajcarii. Ma on kształt bezpośredniego monologu – zwrotu, a adresatką utworu jest najprawdopodobniej matka poety. Wiersz przybiera postać listu poetyckiego. Podstawowym życzeniem Słowackiego było ukazanie uczucia miłości i tęsknoty wywołanej rozłąką, ogrom tych uczuć został przedstawiony jako zestawienie dwóch kontrastujących ze sobą opisów przyrody. Pierwszy jest obrazem domu i ogrodu, odległej krainy, gdzie przebywa ukochana kobieta. Opis drugi dotyczy krajobrazu szwajcarskiego rozciągającego się przed oczyma podmiotu lirycznego: ogromna płaszczyzna jeziora, będąca odbiciem przestworzy nieba.
Ostatnia strofa wyraża z jednej strony świadomość niemożności przeciwdziałania wywołującej cierpienia duszy rozłące, a z drugiej – co po raz kolejny podkreśla wielkość łączącego uczucia – ciągłe próby przezwyciężenia niemożliwej do pokonania bariery przestrzeni.